Duurzame ontwikkeling blijkt voor een toenemend aantal kunstenaars een bron van inspiratie. De initiatiefnemers van Never Ending Art (2010) in Almere bewijzen dat evenzeer als de kunstenaars, die uit afgedankte spullen of materialen nieuwe, soms zelfs tijdloze creaties maken. Enkele kunstenaars kregen van derden de verrassende opdracht om expliciet hun visie op de Ladder van Lansink naar eigen inzicht te verbeelden. Het betreft achtereenvolgens

• Suze Baltussen, die in 2011 in opdracht van de Gelderse Natuur en Milieufederatie een bronzen dasspeld ontwierp
• Harrie Gerritz, die in 2012 op verzoek van Attero in zijn eigen beeldtaal een iconografie maakte van de voorkeursvolgorde
• Margareth Meulmeester, die in 2012 de Ladder van Lansink in opdracht van de Brantjes Nijssen Groep in olieverf vastlegde

Wolveman: Peter Hiemstra

Zelf trof ik bij een bezoek aan de REAL-kunstbeurs in Amsterdam (2011) een merkwaardig kunstwerk. Vanaf de bovenste trede van een onmiskenbare ladder keek een in kleurige kleding gestoken mansfiguur met een typische wolvenkop brutaal de toeschouwer aan.  De gedurfde installatie was een creatie van de Friese kunstenaar Peter Hiemstra. Galeriehouder Bianca Landgraaf dacht dat ik voor de Woleman kwam. Zij verzekerde mij, dat ik de keramische figuur ook zonder ladder kon kopen. Dat het mij vooral om de ladder te doen was, verraste haar zichtbaar . Toen ik enkele weken na de aanschaf het intrigerende beeld bij de galerie in Laren ophaalde, gaf ik Bianca een exemplaar van het in 2010 gepubliceerde De kracht van de kringloop om mijn fascinatie voor ladders uit te leggen.

Zonder titel: Klaus van der Locht

Klaus van der Locht (1942-2003), beeldhouwer en graficus, en destijds een kleurrijke stamgast van de befaamde City Bar, had ooit uit bronsresten een bouwsel gemaakt in de vorm van een – weliswaar gebroken – dubbele ladder. Na zijn te vroege overlijden organiseerde de toenmalige Galerie Stills een in 2005 verkoopexpositie van de nagelaten werken van de kunstenaar, die in Nijmegen bekend blijft als de ontwerper van het Labyrint op de Waalkade. De ladder-sculptuur van Klaus van der Locht zou achteraf het eerste object zijn van een kleine verzameling van artistieke ladders.

Bouwstop 1: Cor Litjens

Bij het neerleggen van het voorzitterschap van het Ds. Visscherfonds verrasten mijn medebestuursleden mij met een bronzen beeld van Cor Litjens. De beeldend kunstenaar uit Deest noemt het beeld Bouwstop I. Maar mijn collega’s van het Ds. Visscherfonds zagen in het beeld een ladder. Zij vermoedden terecht, dat ik de fraaie sculptuur zou waarderen, niet alleen om de verwijzing naar de Ladder van Lansink maar ook omdat ik geruime tijd onder de indruk ben van de binnen- en buitenbeelden van Cor Litjens. Ik interviewde Cor Litjens voor het boek ‘Beeldspraak (2007),