Onder toeziend oog van Prins Stasiu I wordt  Ans Ceulemans Veurste Dweil 2016

De stadsprinsen van Knotsenburg weten, dat drie bijzondere gebeurtenissen het einde van hun ‘Prinsdom’ markeren: de vaak emotionele ontluistering, kort voor het middernachtelijk uur van Carnavalsdinsdag. Dan de afscheidsreceptie, halverwege Aswoensdag en Pasen, wanneer de Stichting Openbaar Carnaval Nijmegen Knotsenburgers gelegenheid biedt om de steek- en sleutelloze prinsen – in 2016 Prins Stasiu I en Jeugdprins Tije I – te bedanken voor hun inzet en enthousiasme. Tenslotte: de toetreding tot het Prinsenconvent, een happening, die in 2015 voor de eerste keer plaats vond bij de Hommage aan de Sint Steven.

Oude tijden keren terug in Cafe Goossens

De ‘hoge heren’ van Knotsenburg hebben zich dan al een oordeel gevormd over het Nijmeegs carnaval: in 2016 terecht getooid met de staande uitdrukking ‘Uit De Kunst’. Ongetwijfeld ziet de ‘Stichting’, met de harde kern van Knotsenburg en de carnavalisten die daar (nog) niet toe behoren, terug op een zeer geslaagde Carnavalsvierdaagse. De weergoden speelden het spel – op Carnavalsdinsdag na – mee, de carnavalisten ook.

Rob Hoogveld, met emeritaat bij De Gelderlander, rust even uit op de Grote Markt

De kwasi-journalist van ‘De Knotsenburger’ – een tijdelijk digitaal periodiek, als gezegd: een knipoog naar ‘De  Gelderlander – sluit de reeks berichten af zonder handreiking voor nuilers, die in Nijmegen vaak worden aangetroffen. Gedeelde smart is weliswaar halve smart. Maar gedeelde vreugde is meer dan dubbele vreugde. Daarom nog enkele beelden ter herinnering aan de dagen, die met die gedeelde vreugde kunnen worden opgeborgen in het boek van plezierige en onvergetelijke gebeurtenissen.

Roy, Louis en Bas hebben er kennelijk schik in: achter de tap een volle ‘Goos’

Dat daarbij twee café’s een speciale rol speelden, is meer dan toeval. Café Daen is de pleisterplaats van De Keulse Pot en De Blauwe Schuit, en in Café Goossens keren de tijden van weleer terug. Carnavalisten op de vensterbank en langs de wanden kijken al dan niet beneveld neer op de feestvierende Knotsenburgers, die met moeite een plek aan de toog hebben verworven. En Hans (IV )Ruijs  heeft op Carnavalsdinsdag de eigenaren en gasten van ‘Goos’ duidelijk gemaakt, dat geluk heel gewoon (te vinden) is, toen maar ook nu, in Knotsenburg maar ook in Nijmegen.

De Veurste Dweil 2016 met (een deel van) de familie Ceulemans in Cafe Daen

De Keulse Pot voegde met de benoeming van Ans Ceulemans tot ‘Veurste Dweil 2016’ een bijzondere schakel toe aan de feestketen van het 55-jarig bestaan van de eigenzinnige carnavalsvereniging, die in 1961 in Huize Ceulemans werd opgericht. Vandaar het verdiende eerbetoon voor de hele familie. Café Daen was ook de plaats, waar de ex-prinsen van Knotsenburg na de carnavalsoptocht het ‘Moment van het Convent’ vierden: een inderdaad kortstondige ontmoeting met voldoende bier en dus ook blije gezichten, ondanks – of juist door? – de krappe ruimte,

Moment van het Convent: de ruimte voor een statiefoto met alle ex-prinsen ontbrak

Knotsenburg 2016 is intussen verleden tijd, in feitelijke zin voor wie data, tijdstippen, uren en minuten heilig zijn. Herinneringen zijn echter niet gebonden aan de mathematiek van kalenders en uurwerken. Herinneringen overstijgen de tijd, soms zelfs de tijdgeest van vandaag (en morgen?), die nogal wat mensen te denken geeft. Herinneringen vragen om gekoesterd te worden, ook wanneer het om carnaval in Nijmegen gaat. Bovendien: omzien is nodig om daarna weer vol verwachting vooruit te kunnen kijken naar Knotsenburg 2017, hopelijk met weer een verrassend motto. Tot dan.