Roadbarrier op de Burchtstraat: een moeilijk te passeren obstakel
De Carnavalsoptocht door het centrum van Nijmegen is een traditioneel hoogtepunt van de festiviteiten tijdens de Knotsenburgse Vierdaagse. Elk jaar trekken een groot aantal burgers, buitenlui en boeren – in die volgorde – naar de binnenstedelijke ring, die de wagens en groepen op een (meestal) koude Carnavalszondag moeten afleggen om zich aan het nieuwsgierige publiek te tonen. Kiek ze kieke, heet dat onder carnavaleske nuilers. De route voert vanaf het Kolpinghuis via de In de Betouwstraat naar de goed gevulde Molenstraat om vervolgens via de te lege Ziekerstraat en Van Broeckhuisenstraat in de Hertogstraat te belanden. Daar neemt het aantal toeschouwers weer aanmerkelijk toe. Dan volgt de rustige Burchtstraat, waar rijders, lopers en kijkers wellicht het defile voor het Stadhuis missen.
De ‘Lange Eend’ van de 55-jarige Keulse Pot op de Grote Markt
De burgemeester en de notabele vrienden van Knotsenburg bevinden zich tegenwoordig op een aan het Marikenpaleis vastgezette tent op de stampvolle Grote Markt. Daar zetelt ook de Blauwe Schuit op een versierde vrachtwagen. Na een driewerf alaaf naar de bierdrinkende bobo’s op het podium verdwijnt de stoet uit beeld. Dat enkele deelnemers de voorschriften overtreden door zich ook tegoed doen aan bier: slechts enkele Knotsenburgers valt het op. Via de Augustijnestraat, Plein 44 en Bloemerstraat keren de al dan niet herkenbare figuren terug bij het Kolpinghuis, allerlei ervaringen rijker en enkele calorieën armer. Een mooie prijs maakt veel goed, ook bij De Keulse Pot, die met de zelf bedachte en gebouwde ‘Lange eend uit 1961’ – het jaar van de oprichting – meer had verdiend dan de derde plaats.
Het koude kunstje van (Sneeuw-) Witte Wieven van ’t Swerte Schaop op de Burchtstraat
Meerijden of lopen in de carnavalsoptocht is een uitdaging en een opgave tegelijk, een belevenis van de eerste orde, zelfs wanneer hier en daar obstakels opdoemen. Tegenliggers zijn uitgesloten maar roadbarriers niet. Op de Grote Markt vragen de Knotsenburgers zich in gemoede af, waar de stoet blijft. Wanneer de eerste wagens voorbij zijn, vallen de gaten op. Sommige deelnemers nemen de vrijheid nemen om tien en daar te stoppen om enkele kunsten te vertonen. De bemanning van andere wagens begrijpt niet waarom ze met de regelmaat van een haperende klok stilstaan. De menigte op de Grote Markt trekt zich daar niets van aan. De feestvierende Knotsenburgers hebben genoeg aan elkaar en aan de bekende versnaperingen.
Wie windt ons op en zet de klok gelijk op de torenklok van de Sint Steven?
De Knotsenburgse gezagsdragers evalueren meestal alle activiteiten zonder in Nijmeegs genuil te vervallen. Dat laten zij over aan de oud-prinsen van Knotsenburg, die in 2015 een tijdelijke ‘Klaagmuur’ hebben opgericht om echte nuilers alle ruimte te geven. Of dat in 2016 ook gebeurt, staat niet vast. Maar boze tongen beweren, dat een unieke gebeurtenis de aandacht heeft getrokken van kritische kijkers: de terugkeer te voet van Prins Stasiu I en Jeugdprins Tije I van het Kolpinghuis naar de Grote Markt. Lopende prinsen: dat kan, maar een spijker- of joggingbroek over de witte maillot: dat is letterlijk en figuurlijk ‘te gek om los te lopen’. Kon de Prinsenbus de stad niet meer in? Wilden de prinsen de naar huis terugkerende Knotsenburgers overhalen in de stad te blijven? Of waren de maillots niet bestand tegen de kou? Wie het weet mag het zeggen (of schrijven).