Kwajongens Martin, Ger en Gerard, met vriend Frans in Cafe Daen (Foto: Ad Lansink)

Wie op de hoogte wil blijven van het dagelijks reilen en zeilen van Knotsenburg is aangewezen op sociale media, in het bijzonder het alomtegenwoordige Facebook, dat meer is dan een louter ‘smoelenboek’. Prins Hans IV (Ruys) wist al in 2014 door zijn ervaring in communicatie-zaken, dat het wereldwijde web Knotsenburg goede diensten kon bewijzen. Zijn opvolgers – Simon I (Overdijk) en Stasiu I (Teunissen – wisten dus van wanten toen zij begonnen aan wat voor iedere Nijmeegse Stadsprins en uitdaging was en is: de aanvoering van het Nimweegs narrenrijk, dat ondanks de tijdgeest zich in een grote belangstelling blijft verheugen.

De vijfde zogenaamde Kwajongen ontmoet een fan

De gangbare media – de Gelderlander en sinds kort N1 – doen hun best, maar zijn toch niet bij machte om het Knotsenburgerdom volledig op de hoogte te houden over wat op, om en buiten de Grote Markt gebeurt. Vandaar een schuchtere poging tot aanvulling via een eenvoudige vorm van Knots@Burgerjournalistiek: een kort verslag in woord en beeld van zomaar een dag in Knotsenburg: een impressie om ook buiten de harde kern van Nijmeegse carnavalisten aandacht te vragen voor het wel en – jawel soms ook – wee van Knotsenburg.  Neem nou de Dweilerij op Carnavalsmaandag: de pelgrimage Van Café Naar Café, jaren geleden begonnen op initiatief van de Sint Stevenskrupers.

Ger Leenders op zoek naar warme saucijzenbroodjes (foto: Ad Lansink)

Een vijftal zogenaamde ‘Kwajongens’ – drie echte en twee onechte – liepen een complete ronde of beter: een ovaal. Zij vertrokken met een onverwacht groot aantal Knotsenburgers van het Marikenpaleis op de Grote Markt, waar zij natuurlijk de Cafés Daen, Goossens en De Derde Kamer bezochten om vervolgens in de Grote Straat te belanden: de plaats van het in andere zin ‘doorlopend’ Dweilorkestenfestival. Na een bezoek aan de Cafés De Fiets en Tout volgde uiteraard Café Vanouds op de Augustijnestaat en – het verste punt van 2016 – Café van Buren in de Molenstraat, waar de Waoterjokers tegenwoordig domicilie houden. De inwendige mens werd niet vergeten: een saucijzenbroodje op Plein 44 en de traditionele warme worst bij de HEMA.

De Kwajongens treffen op de Grote Markt Syrische vluchtelingen en een echte Knotsenburgeres (Foto: Ad Lansink

De terugweg voerde langs Café De Mug, waar The Blue Mops de kou gemakkelijk wisten te verjagen. Terug op de Grote Markt ontmoetten de ‘Kwajongens’ een vijftal jeugdige Syrische vluchtelingen, die na enkele maanden Heumensoord zich al goed verstaanbaar wisten te maken. Een rondje koffie sloegen zij niet af. Integendeel. Met een in dank aanvaarde Wico-knots gingen zij op zoek naar een plek waar zij de plastic munt in (toelaatbare?) drank konden omzetten. Toen ik op 15 december 2015 de jaarlijkse bijdrage voor de Carnavalskrant 2016 – De ene tent is de andere niet – opstuurde naar eindredacteur Jaap I (Lamers) kon ik niet weten, dat ik de boodschap van het verhaal een kleine twee maanden later bevestigd zou zien.

Redacteuren van de Carnavalskrant in clowneske vermomming (Foto: Ad Lansink)

Dat de mederedacteuren van de Carnavalskrant nu al stof opdoen voor de editie van 2017 wordt duidelijk, wanneer zij gevolgd worden op hun dagelijkse gang door het Knotsenburger narrenrijk. Vermomming helpt niet of nauwelijks, zeker niet wanneer Jaap I (Lamers) – overigens bij uitzondering – via zijn ex-prinselijke kiel laat zien, in welk jaar hij Knotsenburg mocht aanvoeren. Karel Hermsen is intussen begonnen met het nadenken over een buut, waarin Nijmegen en Knotsenburg op de hak worden genomen. Hij heeft de tijd al dan niet mee.