Paul Beck, toen Directeur van het Wilhelmina Ziekenhuis, vroeg mij of ik tijdens het Wintercircus in de Vereeniging de rol van Thomasvaer op me wilde nemen. Ook vroeg hij of ik een geschikte Piternel kon vinden. Ik dacht meteen aan Marjan Smits. Ik had nog wat goed te maken, omdat ons gezamenlijk optreden tijdens een Prinsenproclamatie voor een deel mislukte, omdat ik niet tekstvast was. Marjan stemde meteen toe, ook omdat wij zouden optreden voor een project van de Round Table: fondsenwerving voor een goed doel. Tekstschrijver was Frans de Bruyn, die bij Het Zwarte Schaap en de cabaretgroep Schering en Inslag al zijn sporen had verdiend. De teksten hadden we op kaartjes getypt. De tijd ontbrak om de hele Nieuwjaarswens uit het hoofd te leren.
We hadden vrij snel in de gaten, dat het circuspubliek niet op spitse teksten zat te wachten. Wilde beesten, mooie clowns en sierlijke acrobaten: daar waren de toeschouwers voor gekomen. We kregen wel applaus, maar lachbuien of blijken van bewondering bleven uit. Na het gedeeltelijk geslaagde optreden spoedden wij ons van de Vereeniging naar de Stadsschouwburg, waar intussen de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Nijmegen was begonnen. Ik weet niet meer, wie op het idee kwam om de Nieuwjaarswens in de foyer uit te spreken. Het was wel een hele opluchting, dat de positief-kritische teksten van Frans de Bruyn goed werden ontvangen. Het ene publiek was kennelijk het andere niet.
Ad Lansink krijgt bloemen uit handen van de voorzitter van de Round Table (Foto: Jan van Teeffelen)
Vermeldenswaard is nog, dat ik de foto’s van het Wintercircus 1988 op het spoor ben gekomen via de gewaardeerde inzet van de Stichting Jan van Teeffelen: de beheerder van het immense foto-archief van de Nijmeegse stadsfotograaf. Op Facebook worden regelmatig selecties uit het (gedeeltelijk) gedigitaliseerde archief van Jan van Teeffelen gepubliceerd. De moderatoren van de Facebook-pagina – de fotografen Henk Braam en Ger Loeffen – lichten meestal toe wat het thema van de selectie is, en soms ook welke mensen – meestal Nijmegenaren – op de foto te zien zijn. Bij de serie over het Wintercircus schreef Ger Loeefen, dat ik zingend zichtbaar was. Ik vraag me af of hij mij in Thomasvaer herkende. Wellicht werd hij geholpen door de foto, waarop te zien is hoe ik na afloop van het Wintercircus werd bedankt voor het optreden.